سعید توکلیان از پیشکسوتان انیمیشن ایران و یکی از اعضای هیات ارزیابی بخش کوتاه هنری و تجربی در رویداد سرمایهگذاری پویانمایی کوتاه که در کاشان برگزار شد، در گفتوگو با ستاد برگزاری این رویداد، درباره نقش و چشمانداز بنیاد ملی پویانمایی ایران در آینده انیمیشن این کشور بیان کرد: اگرچه بیش از ۴۰ سال است که واحدهای انیمیشن در دانشگاهها، هنرستانها، آموزشگاههای مختلف مانند سوره، پردیس دانشگاه آزاد و مراکز استانها فعال هستند و شبکههای تلویزیونی نیز دورههای آموزشی خود را داشتهاند و تعداد بسیار زیادی از هنرمندان رشد کردهاند و تولیدات انیمیشن بهشدت افزایش یافته است، اما من معتقد هستم که همواره جای یک ساختار منسجم برای جمعبندی و ساماندهی این ظرفیتها خالی بوده است.
او ادامه داد: برای مثال، اقدامی که به تازگی در قالب رویدادهای پیچینگ و دورههای مرتبط انجام شده، تجربهای است که بسیاری از انیماتورهای ما پیش از این نداشتهاند. این حمایت میتواند بهعنوان اتصال میان ظرفیتهای داخلی، انجمن فیلمسازان انیمیشن ایران و صنف انیمیشن عمل کند؛ حمایتی که قادر است سرمایهگذاران را جذب کند و مسیر روشنی را پیش روی فیلمسازانی قرار دهد که شاید هنوز تجربه حرفهای گستردهای نداشته باشند، اما با فعالیتها و نمایشهایی که داشتهاند، توانایی شکل دادن به گروه تولید را پیدا کردهاند.
این مدرس رانیمیشن درباره تقویت ارتباط انیمیشن ایران با بازارهای بینالمللی عنوان کرد: چنین رویدادهایی، بهویژه برای فیلم کوتاه، بسیار اهمیت دارد چراکه با ایجاد واژهها و مفاهیم مشترک اقتصادی، حقوقی و تولیدی -از جمله در حوزه نمایش، کپیرایت و اصول حسابوکتاب- میتواند ارتباط انیمیشن ایران با بازارهای بینالمللی و فرآیندهای تولید جهانی را تسهیل کند. به هر صورت، این مسیر بسیار مفید و ضروری است و به چنین مسیری مدتهاست که نیاز داشتیم. اگر چتر حمایتی منسجم شکل بگیرد و ادامه پیدا کند، میتواند آیندهای روشنتر و ساختاریافتهتر برای انیمیشن ایران رقم بزند.
او افزود: بر اساس آنچه من از اساسنامه بنیاد ملی پویانمایی ایران و توضیحاتی که از دوستان اینجا شنیدهام کاملاً مشخص است که تمرینها و زیرساختهای لازم انجام شده و اکنون در حال رسیدن به نتایج خوبی هستیم. این فاصلهای که میان تولیدکننده، تهیهکننده و سرمایهگذار وجود داشته، امروز در حال شکلگیری بهصورت واقعی و اصولی است و این اتفاق بسیار ارزشمند است.
این نویسنده در پاسخ به این پرسش که نسل جدید انیمیشن ایران، بهویژه دانشجویان نهادهای آموزشی انیمیشن، برای ارتقای ویژگی فرهنگسازی در انیمیشن چه راهکارهایی باید در پیش بگیرند، گفت: به نظر من، آموزش وظیفه خود را تا حد زیادی انجام داده است. اکنون بهطور طبیعی، آنچه نیاز داریم، ایجاد اتصال مؤثر میان دانشگاهها، شبکههای تلویزیونی و تهیهکنندگان است. آنچه از این بنیاد شنیدهام، حتی شامل سرمایهگذاری روی پایاننامههای دانشجویی نیز میشود که میتواند بسیار راهگشا باشد.
او ادامه داد: دانشجویان ما اگر تمام مسیر تولید انیمیشن را بیاموزند، در واقع خودشان به یک «خانه سینما» تبدیل میشوند؛ چراکه انیمیشن در سه بخش اصلی کامپیوتری، عروسکی و دوبعدی کلاسیک فعال است. اما نکته اساسی این است که این نیروها باید وارد چرخه کار و تولید شوند. تجربه نشان داده است که پس از فارغالتحصیلی، بدون تجربه عملی، عملاً پیشرفتی حاصل نمیشود. تجربه کردن، شرط اصلی رشد است. بسیاری از این دانشجویان بااستعداد و توانمند، حتی پیش از پایان دوران دانشجویی، وارد تولید میشوند و فعالیت حرفهای خود را آغاز میکنند و من معتقدم، این افراد پتانسیل بسیار بالایی دارند. ضمن اینکه وجود اینترنت، دسترسی به اطلاعات، شبکههای اجتماعی و امکان دیدن آثار و تولیدات متنوع باعث شده است رشد واقعی در جامعه انیمیشن رخ دهد. همچنین علاقهمندان در سراسر جهان نیز به این جریان جذب میشوند؛ حتی اگر مسیر دانشگاهی را بهصورت رسمی طی نکرده باشند، بهتدریج به این بدنه ملحق میشوند.
توکلیان در پایان صحبتهای خود عنوان کرد: به نظر من، امروز دیگر صرفاً به مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد یا دکتری نیاز نداریم؛ ما به «متخصص» نیاز داریم. متخصصی که نه الزاماً پشت میز دانشگاه، بلکه در استودیو بنشیند، کار کند و تجربه به دست آورد. همین روندی که در شرکتهای بزرگ تولید انیمیشن در جهان وجود دارد نیز مؤید این موضوع است؛ حتی برای بخشهایی از یک فیلم، نیروهایی را جذب میکنند، نرمافزار مشخصی تعریف میکنند، برای آن برنامهریزی میکنند، آموزش میدهند و سپس خروجی کار را دریافت میکنند. بنابراین، دورههای آموزشی کوتاهمدت، بهمراتب میتوانند مفیدتر باشند؛ چراکه افراد را سریعتر وارد چرخه کار و تولید میکنند و در نهایت، به شکلگیری یک بدنه تولید حرفهای و موفق منجر میشوند.
